Luther heeft zich in zijn brieven geregeld over Praepositus gecommuniceerd rondom zijn herroeping en daarna zijn ontsnapping (en vlucht naar Wittenberg). Ook over Hendrik van Zutphen weet hij alles, inclusief de lotgevallen van de broeders en de afbraak van het klooster.
Over zijn herroeping schreef hij aan Johann Lang te Erfurt op 12 April 1522:
« Satan, summis et omnibus viribus nos petit. Hostes edito libello gloriantur de revocatione duorum Lutheranorum, Jacobi nostri et Hermanni cujusdam. Melchior Mirisch (= prior van Gent, DW) non revocavit, sed scribit se prudenter egisse, ut gratiam eorum servaret, hoc est, Satanam adoravit et Christum simulavit se scire, bellus gloriator. Multi alii coacti sunt Jacobi revocationi subscribere. Vidi manum Mirischii ad Spalatinum, copiose recitantis miserabilem et terribilem Jacobinao revocationis historiam. »
(E. L. Enders, Luthers Briefwechsel, deel III, blz. 330, 331).
Aan Gabriel Zwilling te Altenburg schreef hij 8 Mei 1522 :
« Qui stat, videat ne cadat…. Terreat te exemplum prioris Antverpiani et multorum aliorum, qui cadunt quotidie, et pauci stant. »
(Ibid., blz. 357..)
Op 5 Juni 1522 aan Spalatinus :
« Jacobon (sic) priorem Antwerpiensem denuo captum seribunt per Caesarem, forte quod revocarit revocationem, »
(Ibid., blz. 394.)
Aan Staupitz op 27 Juni 1522 :
“Jacobus prior Antverpiensis denuo captus est, et praesumitur jam exustus esse, et alii duo cum eo. Nam certum fuit eum occidendum fuisse ob damnatam suam revocationem. Sophistae properant ad perditionem sui, quae voniet eis propter sanguinem innocentem, quem fundunt, amen. »
(Ibid,, blz. 407.)
Op 30 Juni 1522 schreef hij aan Nic. Hausmann te Zwickau :
« Jacobus prior illo Antwerpiensis, qui revocarat antea, denuo captus Bruxellam ductus est ob damnatam a se revocationem, multis scribentibus ad nos jam quoque exustum esse. Saeviunt sophistae illic incredibili tyrannide, quibus Caesar stultus stultis rem commisit. Multi abjurant, postea resipiseunt et denuo capiuntur. Et properant impii tyranni ad flnem suum, provocando Christum et adventum ejus. »
(Ibid., blz. 411, 412).
11 Augustus 1522 schrijft Luther aan Spalatinus te Nürenberg :
” Mitto hic, quae ex inferioribus terris attulit Jacobus prior Antwerpiensis, Dei miraculo liberatus, qui nunc hic agit nobiscum. »
(Ibid., blz. 440, 441)
Op 29 December 1522 schrijf hij over de arrestatie van de monniken en de afbraak van het klooster (an Linck?) – hij is duidelijk zeer goed geïnformeerd (= prima samenvattig van wat er gebeurd is in oktober):
“Monasterio expulsi fratres, alii aliis locis captivi, alii negato Christo dimissi, alii adhuc stant fortes, qui autem filii civitatis sunt, in domum Beghardorum sunt detrusi; vendita omnia vasa monasterii, et ecclesia cum monasterio clausa et obstructa, tandem demolienda. Sacramentum cum pompa in Ecclesiam beatae Virginis translatum, tanquam e loco haeretico, susceptum honorifice a Domina Margareta. Cives aliquot et mulieres vexatae et punitae.”
WABr 2:632.